Erdal Çil / Yazar

Kim okur, kim duyar bilemem ama hani demedi demesinler diye de olsa yazacağım.

Bilirim büyük başın derdi de, cefası da büyük olur ve de artık sağım solum da büyük şehirlerden geçilmez olmuşken koca şehirde hangi koca kafalar kulak verir, dikkat kesilir, taramalar yaptırır da heybemizden saçtıklarımızla ilgilenir bilemiyorum.

Nasıl olsa biz bir MOBESE kültüründen geliyoruz ve onlar duymasalar bile birileri için heybemizden saçmaya devam edeceğiz.

Kışın okullardı yazın tatildi falan deyip de sakın yazın halk sahillere, tatil mekanlarına gider de İzmir’in nüfusu azalır diye düşünüyorsanız aldanıyorsunuz!

Tatil yerleri doludur, iç turizm hareketlenmiştir amenna!

Ama burası İzmir.

Hiçbir zaman kendine bırakılacak bir şehir değil ve bu gidişle de olmayacak.

TÜİK 2017 verilerine göre Kocaeli ve Tekirdağ’dan sonra en çok göç alan 3. Şehir İzmir.

Daha da ilginci: İzmir’e gelenlerin çoğu da İstanbul’dan! 

Durun durun! Paniklemenize, telaşlanmanıza hiç gerek yok!

Nasıl olsa bu şehrin büyükleri var ve bu fakirin gördüğünü onlar da görüyorlardır ve vardır elbette bir bildikleri.

-          Artık İzmir’de yaşanmaz olur.

-          Zaten şimdi bile zorlanıyoruz.

türünden feveranların lüzumu yok!

Üstelik ben bunun hayırlara bile vesile olacağını düşünüyorum.

Şimdi artık büyük şehrin, büyük adamlarının büyük düşünme zamanları!

Gelenler denizi, metroyu, belediye hizmetlerini ilk defa bu şehirde görmeyecekler!

Bilgileri, görgüleri, yaşanmışlıkları ile gelip bu kenti de kıyaslayarak değerlendirme yapacaklar.

Kim bilir belki bu şehrin büyük adamlarına bir fırsat çıkar ve onların bu görgülerinden yararlanarak kendilerine şöyle bir çeki düzen verirler.

Ne bileyim romantik tramvay yatırımlarına değil de binlerce kişinin üst üste gitmek zorunda kaldığı metro – izban hatlarının rahatlatılmasına kafa yorarlar. Ya da binenin bir pişman binemeyenin bin olduğu toplu taşıma araçlarını nasıl rahatlatabilir, trafiği nasıl işler hale getiririze odaklanırlar.

Yaz gelince daha da kendini gösteren kıtlığa çare aramaya başlarlar.

Şu haliyle savaşın içindeki Musul sokaklarını andıran sokakları, yeni geleceklerin de görüp ayıplamasından belki çekinirler de tez zamanda sıvarlar kollarını. Ya da ne bileyim dert mi yok koca büyük şehirde?

Veya büyük adam mı yok?

Şu sıralar; Allah kalanlarına sabırlar versin çok sık cenazelere iştirak ettik.

Koca İzmir’ de artık yaşayanlar değil ölenler de sıkıntılı.

İzmir’de mezarlıklar dolmuş ve ölüler artık Ayrancılar ‘daki Demirci Köyü Mezarlığına gömülüyor.

Orası da neresi veya yeni mezarlık mı yapılmış falan sanmayın! Köyün küçücük mezarlığı biraz genişletilmiş ve İzmir’in göbeğinden ölülerinizi oraya götürüp defnetmek zorundasınız. Tabii o yolları nasıl bulursunuz, aracınızı nereye park edersiniz bilmem!

Şayet akıllılık yapıp önceden yer almışsanız ki: - toprağa yatırım hiçbir zaman zarar ettirmiyor - çok sıkıntı değil ama bu sefer de iyice şehir içi trafiğinde oralara nasıl girip mezarlığa nasıl ulaşacağınızı da bana sormayın.

Mesela geçende bir cenazemizi de Balçova Eski Mezarlığa defnettik. Gidip bir girmeye çalışın bakalım günün her hangi bir saatinde o mezarlığa!

Ya amma da yaptın! Sanki bu saydığın sorunlar sanki İstanbul’da yok!

Elbette olmuştur onlarda da bu ve benzeri sorunlar ama orası İstanbul! Bizim yani diğer bütün sonradan büyük şehir olan illerin ondan, orada yaşayanlardan görecekleri, öğrenecekleri çok şey olduğuna inanıyorum. Bu yüzden İstanbulluların en çok da İzmir’i tercih etmelerine bir İzmir’li olarak çok sevindim.

Bakmayın siz Kocaoğlu’nun: “Koca İstanbul’u İzmir’e düşürdüler” laflarına! Bir kere İzmir düşülecek yer değil ve sen önce İzmir gibi bir canım şehrin hakkını ver de ondan sonra boyundan büyük, ilinden büyük işler hakkında ahkâm kes!

İzmir şimdilerde yükselen değer olarak görülüyorsa da her zaman bir değerdir ve ne mutlu onun kıymetini bilenlere, ne mutlu onun hakkını verenlere.

.