Ümit Taydaş / Yazar

Bu haftaki yazımda medya izlenimlerimi aktaracağım sizlere… Anlatmaya dilim varmıyor ne yazık ki! Hangi kanalı açsam dakikalarca Jennifer Lopez haberlerinden geçilmiyor. Neymiş efendim ülkemizdeki ilk konseri, yok basın toplantısı, yok dansları, yok alışveriş macerası, yok parkta çocuklarıyla tahterevalli binmesi… Aman Allahım, ne büyük haber değeri varmış… Özel eğlenceler, özel partiler de çabası. Anlat anlat bitiremiyorum! Seyret seyret içim kıyılıyor. Harçlığını biriktirip konser yolunu tutanlar mı ararsın, akın akın izlemeye gidenler mi ararsın… Ne ararsanız var! Dedim ya içim kıyılıyor, bu ne aymazlık! Toplum olarak nereye gidiyoruz? Resmen uyutuluyoruz, hissizleştiriliyoruz! Niye mi? Benim askerim dağlarda operasyon operasyon kelle koltukta gezerken, dahası şehit olurken, uzvunu kaybederken nerde benim medyam? TBMM’de idamın geriye getirilmesi tartışılırken nerde benim ülkemin gençleri? Nerde mi?Jennifer Lopez konserinde...Konser konser gezmekte… Suriye’den bombalar sınır kasabamıza düşerken, helikopter kazasında 17 askerimizi şehit verirken nerde benim milletim?1-2 gün konuşup, ardından adeta rafa kaldırmaktalar… Ruhunu, hissini kaybetmiş artık umursamaz haldeler desem yeridir maalesef… Sanki ülkemde bunlar yaşanmıyor. Sıradanlaştırılmış bir şekilde yaşanıyor hayatlar… Ne bir milli değer, ne bir ulusal bilinç… Hiçbir şey kalmamış beyinlerde… Şunu söylemeden geçemeyeceğim.3 ay önce Siirt Eruh’ta çatışma sırasında şehit oldu diyerek bacağına mühür vurulan gazim Yakup Sezgin 3 ay boyunca yaşam mücadelesi verdi. Sonunda hayata tutunarak yaşamaya çalışıyor. Ama %67 özürlü bir şekilde… Kulakları duymuyor, dizlerini kıramıyor. Ne mi olmuş? Duyunca kulaklarınıza inanamayacaksınız. Askere geri çağrılmış.Burası Türkiye her şey olur gibi dilimize pelesenk olmuş cümlesiyle geçiştiremeyeceğim bu olayı.2 ay kalan askerliğinin tamamlanması istenmiş. Ha psikolojisi mi? Önemli değil! Askerim bu halimle de giderim, yaparım diyor ama! Yüreği acıyor. İşte kendisinden o haliyle askerlik bekleniyor. Ağlanacak halimize gülüyoruz. Asker kaçağı onca kişi varken, ayakta zor duran gazimden vatan koruması bekleniyor. Bu ne vurdumduymazlık! Bu nasıl prosedür? Anlamıyorum. Medyaya gelince… Haber değeri yok! Haberde göremezsiniz ya da 1 dakika içinde geçiştirilir. Halk olarakta, ‘‘öyle mi olmuş yazık’’ der, arkamızı döndüğümüzde unutur, ‘‘ hangi dizi vardı bugün?’’ Der derin uykumuza devam deriz. Ya da o artist ne yapmış, kiminlemiş, nerde yakalanmış safsatalarıyla dolu magazin haberlerini canla başla takip ederiz. Gazime ne olmuş, şehit anam ne yaşamış kimin umurunda! Olur olur, hayat devam ediyor; ölenle ölünmez kavramıyla ortalıklarda geziniriz. Halkımın durumu bu maalesef! İçler acısı…