Ümit Taydaş / Yazar

Yavaş be yeter be...

Saygı nerde şehide bilinmez.

Nasıl olsa hayatını kaybetmiş kimseden başına gelenin hesabını soramaz.Çünkü o gitti her şeyini kaybetti.Sevdikleri ne oldu unutuldu.Ne arayan var ne soran…Bir de yerine göre her türlü horlanmayla baş başa kalacakları durumları yaşarlar.Ne için vatana verdikleri evlatlarına karşılık.Anlaşılan memleketin gidişi fena...Barış der birileri, Şehidin değer biçerek hayatını verdiği olgulara küfür ediyor.Kimsenin bir şey dediği yok.Diyenler ise hemen bir kalıba sokularak itirazının boyutuna göre cezayı alıyor.Ne olur bilinmez ama sıkıntı büyük anlaşılıyor.Eğer bir ülkede değer hiç ise bu topraklarda emeli olanın yolu açık demektir.Zaten yolu baya almışlar gibi görünüyor.Sokağa diyor ortalık birbirine giriyor.Sonra çıkıp ‘astsubaya üzüldüm eşinin yanında vuruldu yazık yazık’

Ölüm kötüymüş onu anlatıyor.

Diyecek de bir şey bulamıyorum,

Ülke gidiyor...

Astsubayı vurdular,

Al kana boyadılar…

Doğmamış yavrusunu babasız bıraktılar.

Bir insanı gaddarca katlettiler.

Anasını babasını sevdiklerini gözü yaşlı koydular.

Kanı yerde kaldı...