Ümit Taydaş / Yazar

Etrafımda o kadar karaktersiz insan var ki yüzlerine bakasım gelmiyor. Ama bile bile silmiyorum o şahısları… Çünkü daha ne kadar küçülüp ne kadar iğrençleşebileceklerini çok merak ediyorum. Öylesine şekilden şekile giriyorlar ki bazı sözler kifayetsiz kalıyor. Aslında; ‘Ben biliyorum sizin ne mal olduğunuzu’ dememek için kendimi zor tutuyorum.

Çoğu zaman inceden inceye sözlerimle göndermeler yaparak bitiriyorum cümlelerimi... Tabi anlamazlar bunu, o kadar sahteler ki iç yüzleri gerçekleri göremeyecek kadar da kör olmuş gözleri. Tabii ben bunu da umursamıyorum her zamanki gibi. Sade ve sadece kendi kendilerine hırpalanıp inceden inceye dibe çöküşlerini izliyorum bir köşeden sessizce…

Az çok insanların düşüncelerini tahmin edebiliyorum. Farkındaysanız hep bir çeşittir insanlar. Çevreme bakıyorum birçok insan… En çok da samimiyetsiz olanından var. Deste deste…

Çok can sıkıcı oluyor bu tarz insanların arasında bulunmak… Bazen de bozuntuya vermeyip gülüp geçiyorum. Umursamıyorum… Çoğu zaman öğrenebileceklerine inanıyorum karşılıksız bir şeyler yapacaklarına… Ama nafile!

Yalan söylerken hiç mi hiç yüzü kızarmaz bir takım zatların? Öyle alışmışlar ki kendi yalanlarına; çok rahatlar, gerçek gibi kusursuzca yalanlarını diziyorlar ardı ardına hiç düşünmeden makineli tüfek gibi adeta…

Kimseden gizlediğim bir şey yok diyorum da aslında var. Çevremdeki yüzsüz insanların sayısız yüzlerini gizliyorum içimde. Ruhuma işliyor bazen arsızlıkları. Tutamayıp kendimi farklı şekillerde vuruyorum yüzlerine karaktersizliklerini… Ne fayda! Aynı tas aynı hamam…

İnsanları izliyorum, çok ama çok komikler… Kendilerini öyle küçültüyorlar ki hayret etmemek elde değil! Küçüldükçe küçülüyorlar… Battıkça batıyorlar… En azından şunu söylemeden de geçemeyeceğim. Akıl azlığı ve bilinçsizlikleri yüzünden edepten uzaklaşıyorlarmış böyle insanlar uzmanların dediğine göre… Tedaviye ihtiyaçları gün gibi ortada bence…

Gülümsüyorum yüzlerine… İşleri düştüğünde halletmemezlik yapmıyorum ama o kadar… Enayilikse eğer boş verin enayi desinler arkamdan umurumda değil! En azından onlar gibi yüzsüz değilim. Bu bana yeter!

‘Bir insanın taşıdığı karakter sırtındaki taşıdığı elbiseden daha önemlidir’sözü çok şey anlatıyor aslında… Ama anlamak için de akla ihtiyacı var insanın… Yoksa da acınacak duruma düşüyorlar maalesef…

Kendinize layık hareketler sergiledikçe mutlu olacaksınız! Bunu sakın unutmayın.